Zakażenie boreliozą - czy to widać?
Omijałeś parki, stroniłeś od puszczy a jednak dziwnie się czujesz? Jak niby kleszcze miał Cię ugryźć? Wolisz odpowiadać sobie na takie pytania, czy jednak sprawdzić po objawach, czy masz boreliozę?
Jeżeli tylko wykryjesz u siebie kilka z następujących objawów, lepiej niezwłocznie udaj się do specjalisty: depresja, bezsenność, kołatanie serca, rumień wędrujący, bóle brzucha, biegunki, gorączka, wypadanie włosów, drętwienie kończyn, problemy z mową, zaburzenia koncentracji, tiki twarzy... Lista ciągnie się jeszcze długo, ale przeważnie dopiero kilka różnych objawów powinno Cię martwić, więc jeśli często kiwałeś głową czytając o tych dolegliwościach, nie masz co zwlekać z wizytą u lekarza!
To czy faktycznie masz boreliozę i tak musi zostać potwierdzone testami - najlepiej biorezonansowymi, które są najpewniejsze i nie inwazyjne. Ponadto stanowią też formę terapii przeciw chorobie odkleszczowej.
Medycyna niekonwencjonalna - postrach boreliozy
Choroba odkleszczowa ma swojego przeciwnika również w niekonwencjonalnej gałęzi medycyny - mowa o biorezonansie. Terapia ta skupia się nie tylko na diagnozie choroby, co robi z dużą skutecznością, ale również na jej neutralizacji.
Drgania wywoływane przez boreliozę są wychwytywane przez aparaturę biorezonansu i filtrowane, aby wzmocnić naturalne drgania organizmu i w ten sposób pozbyć się choroby - proste, prawda? Jakby tego było mało, biorezonans radzi sobie również z innymi infekcjami które występują w tandemie z boreliozą - będąc tym samym kompletną i skuteczną terapią.
Boreliozą zarażają się każdego roku tysiące polaków, nawet jeśli nie jesteś jedną z zarażonych osób, bardzo możliwe że znasz kogoś zainfekowanego. Nie zwlekaj więc i poleć mu terapię biorezonansową!
Wikipedia o kleszczach
Kleszcze ? pajęczaki należące do podgromady roztoczy (Acari), traktowane jako grupa umowna lub jako nadrodzina Ixodoidea albo też jako podrząd Ixodides (Ixodes).
Wyróżnia się rodziny kleszczy twarde (Ixodidae), częściowo okryte twardym pancerzem, oraz pozbawione tego pancerza, miękkie ? obrzeżkowate (Argasidae). Rozróżnia się blisko 825 gatunków kleszczy. Są pasożytami zewnętrznymi głównie kręgowców.
Długość ciała wynosi od jednego do około 30 mm (większość nie przekracza 15 mm). Kleszcze są wyposażone w ryjkowaty narząd gębowy przystosowany do ssania krwi i płynów tkankowych (hypostom), zbrojny w liczne ząbki pomocne w utrzymywaniu się w skórze żywiciela; posiadają nożycowate szczękoczułki i 1. z czterech par odnóży przekształconą w narząd Hallera. Gatunki z rodziny Ixodidae ssą krew trzy razy w życiu: w stadium larwalnym, w stadium nimfy i jako postać dorosła, atakując zwierzęta na łąkach i w lasach (bez jedzenia mogą żyć do dwóch lat). Są kosmopolityczne. Zamieszkują głównie tropiki i subtropiki. W Polsce licznie występuje kleszcz pospolity (kleszcz pastwiskowy) (Ixodes ricinus). Kleszcze są wektorami dla wielu chorób; m.in. boreliozy, anaplazmozy, tularemii, gorączki krwotocznej.
Zasadniczo żaden z gatunków kleszczy nie jest pasożytem człowieka. Większość kleszczy z rodziny Ixodidae żyje na polach lub w lasach, niektóre, jak kleszcz psi Rhipicephalus sanguineus są pasożytami zwierząt domowych. Nacinają ciało żywiciela i ssąc krew wprowadzają do ciała neurotoksyny, niekiedy prowadząc do paraliżu i śmierci.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kleszcze_(paj%C4%99czaki)